Bloggen kwam er de afgelopen maanden echt niet van. (lees als te moe, te warm, geen zin, te druk) Misschien allemaal excuses, maar nu hebben we terug goede voornemens.
Met pasen naaide ik reeds de Ricardo uit LMV voor onze Kobe. Ik dacht voor de koudere dagen. Wist ik veel dat het daarna zo een warme zomer ging worden. Waardoor hij niet op de blog verscheen. Nu het ’s ochtends al wat frisser wordt dacht ik: hij kan hem nog wel aandoen voor’t school. Spijtig te klein, althans de mouwen.
De stof kocht ik reeds lange tijd geleden bij La Mima’s bij mijn bezoek aan haar atelier.
Katrien zag er direct een tas in. Ik volgde echter het cliché, een mantelstof is voor een mantel.
Ooh wat hou ik er van dat overal de vierkanten doorlopen, jullie ook?
Echt kei schoon!!!!
LikeLike
merciekes, nu die grote versie nog hé
LikeLike
Ik hou daar ook van, alleen lukte het me nog nooit een doorlopende print
LikeLike
Dat vraagt even wat meer denkwerk, maar achteraf denk ik dat zie je echt dat dat zelf gemaakt is, want in de winkel zou het niet zo zijn. En dan ben ik gelukkig
LikeLike
heel mooi, jammer dat hij al te klein is
LikeLike
te klein maar we doen hem wel nog aan hoor in het weekend voor onze ochtend wandeling in het park. Niemand die dat dat ziet
LikeLike
Daar gaat hij geniet van hebben! De sjaal past er ook mooi op!
LikeLike
ja hé, die heeft ons mama gebreid.
LikeLike
Hele mooie versie. En ja, dat stofje daar ben ik ook fan van 😁. Echt supernetjes genaaid weeral! Maar zo kennen we je he!
LikeLike
Bedankt Katrien, je doet me blozen
LikeLike